Wojciech Sadurski Wojciech Sadurski
140
BLOG

“Tak” dla wyższych podatkόw

Wojciech Sadurski Wojciech Sadurski Polityka Obserwuj notkę 137

W ostatnim numerze Niezbędnika Inteligenta „Polityki” – rewelacyjny wywiad Jacka Żakowskiego z „psychoekonomistą” z Yale University, Robertem J. Shillerem (i za to właśnie tak kocham Amerykę, za tych bystrzakόw z czołowych uniwersytetόw). Między innymi, tak trochę na marginesie głównego wątku wywiadu, profesor Shiller mόwi:

 

„…mocno przywiązujemy się do poglądόw, ktόre wyznajemy, a nie przyjmujemy do wiadomości faktόw, ktόre im przeczą. Zwłaszcza kiedy te poglądy są dla nas korzystne. Łatwiej jest na przykład odrzucić keynesowską argumentację za tym, że dla wspólnego dobra trzeba płacić podatki, niż wykładany na wydziałach ekonomii pogląd, że im niższe podatki, tym dla wszystkich lepiej. Czym przyjemniejszy pogląd, tym trudniej się z nim rozstać. Wielką siłą neoklasycznej legendy jest to, że ona jest tak bardzo przyjemna dla ludzi, od ktόrych najwięcej zależy”.

 

No właśnie (jak powiada Pan Janek P.). W tych dniach Rzepa prowadzi wielką akcję „Nie dla wyższych podatkόw”. A ja chciałbym, żeby to uczciwie rozwinęła w hasło: Nie dla wyższych zarobkόw pielęgniarek; Nie dla lepszej oświaty publicznej, Nie dla pomocy dla bezdomnych, Nie dla lepszej medycyny publicznej. Bo tylko ci, do ktόrych przemawiają prościutkie hasła Janusza Korwina-Mikke i Roberta Gwiazdowskiego (mojego byłego kolegi z Zakładu) uwierzą, że można mieć jedno i drugie.

 

Więc ja mόwię jasno i bez ogrόdek (albo nawet i z ogrόdkami, wszystko jedno): Tak dla wyższych podatkόw! Ja chcę płacić większe podatki – bo zależy mi na przyzwoitych świadczeniach państwa na edukację, opiekę socjalną i medycynę – ale nie jestem altruistą ani świętym, więc nie chcę być ostatnim naiwniakiem, ktόry będzie placił, podczas gdy moi znajomi, te bogate sk**syny po prawie, nie bekną ani grosza. O nie, taki dobry to ja nie jestem.

 

Kilka dni temu spotkałem w salonie „Etiuda” na Okęciu, mojego znajomego, człowieka, którego wielbię i szanuję, nazwijmy Go tu dla ochrony Jego prywatności, Leszkiem B. I Leszek B. zwany (słusznie) architektem polskiej transformacji rynkowej, w krótkiej rozmowie ze mna w tym salonie dla pasażerόw często-latających (nowa definicja kosmopolity? Frequent Flyer) jako największą inwektywę używał słowo „socjalizm”. A gdy – w czasie dyskusji o mediach publicznych – powiedziałem coś o ich „misji”, Leszek B. ze wzgardą zauważył: „Gdy ktoś mόwi o misji, to znaczy że chce wyciągać ręce po cudze pieniądze”.

 

Być może. Ze mnie zresztą żaden socjalista – nie chcę żadnej nacjonalizacji, centralizacji i syndykalizacji. Wiem, że rynek jest najlepszym mechanizmem powiększania dόbr materialnych. Ale chcę jednocześnie, by ci, ktόrym na rynku się nie poszczęściło – albo urodzili się po złej stronie torόw – mogli na mnie liczyć. A skoro na mnie – to także na innych, ktόrym tak samo poszczęściło się w życiu (materialnie) jak mnie, a ktόrzy łudzą się – zuchwale a błędnie – że zawdzięczają to tylko i wyłącznie sobie.

 

Moje najlepsze wpisy: 1. Rękopis znaleziony w Kabanossie: "Obraz Salonu: sercem gryzę" 2. Trochę plotkarska opowieść o pewnej Damie (taka jak z Vivy lub T 3. Pawłowi Paliwodzie do sztambucha 4. Opowieść nowojorska 5. Sen 6. Książę, Machiavelli i pistolecik 7. Szatani, Biesy i Inni Demoni Pana Premiera 8. Prolegomenon do blogologii (Wykład Jubileuszowy) 9. Wyznania Salonowca 10. Salon Poprawnych 11. Szanowny Panie Rekontra (czyli druga spowiedź solenna, szczera, 12. Rok Niechęci Do Ludzi (mowa jubileuszowa) 13. Manifest tolerała 14. Spowiedź szczera, solenna, sobotnia 15. Anty-anty-polityka 16. Czynaście 17. Prawo i lewo naturalne 18. Król Maciuś I o Unii Europejskiej 19. O kulturze dyskusji 20. Moje obsesje

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka